"دکوراسیون داخلی" همانطور که با کمی تامل از نامش پیداست با عناصری سروکار دارد که بیشتر جنبه تزئینی دارند به نحوی که نقش تزئینی آنها از نقش عملکردیشان بیشتر است. عناصری چون فرش، مبل ، پرده، آباژور، تخت خواب، تابلوهای نقاشی و ... و نحوه ترکیب بندی اینها با هم  چه از لحاظ رنگ و بافت  و چه از لحاظ فرم عملکرد بر عهده دکوراتور داخلی است. بطور کلی هرگونه حرکتی در جهت زیباتر جلوه دادن فضای داخلی از طریق چیدمان وسایل، مبلمان و عناصر تزئینی با در نظر گرفتن نقش و کارکردشان مرتبط با مقوله "دکوراسیون داخلی" می باشد.

"طراحی داخلی" کاربردی ترین هنری است که بشر به خود شناخته، چرا که وظیفه طراح داخلی، بر خلاف نقاش، خلق یک اثر هنری نیست که صرفا از منظر زیبایی شناسی قابل نقد باشد، همچنین بر خلاف صنعت کار و یا حتی مخترع، ساخت محصولی که فقط عملکرد و کارایی آن مدنظر باشد، نیز نبوده، بلکه دشوارتر و ظریف تر از آنهاست. باید در عین حال که نقش هر دو را ایفا می کند، هیچکدام از آنها هم نباشد شاید این تعبیر به مضمون مورد بحث نزدیکتر باشد که "طراحی داخلی" با استفاده از عناصر و مولفه های مختلف معماری، کارآمدترین فضای ممکن را به زیباترین و دلپذیرترین شکل ممکن، می آفریند.

"معماری داخلی" حلقه اتصال میان معماری و طراحی داخلی است، این مقوله از طرفی همانند معماری با ساختمان و اجزا و عناصر سازنده ساختمان سروکار دارد از طرفی مانند طراحی داخلی بر فضاهای داخلی تاکید می کند. تفکیک فضاهای داخلی به خرده فضاهایی همچون اتاق خواب، آشپزخانه، نشیمن، پذیرایی و ... در حوزه عمل "معماری داخلی" قرار می گیرد. بطور کلی "معماری داخلی" فضای داخلی را به شیوه کاملا فیزیکی از طریق کف، سقف و دیوارها، سازماندهی می کند که این مرحله از سازماندهی فضا گام اول به شمار می آید و گام های بعدی به ترتیب با "طراحی داخلی" و "دکوراسیون داخلی" برداشته می شود.